چرا سازمان بهداشت جهانی پوشیدن دستکش توسط مردم عادي در جامعه را براي پيشگيري از كروناويروس توصیه نمی‌کند؟
سازمان بهداشت جهانی می‌گوید پوشیدن دستکش خطر ابتلا به کرونا را بالا می‌برد. چون احتمال می‌رود با لمس کردن سطوح آلوده بیشتر، ویروس به نقاط بیشتری منتقل شود. درآوردن نادرست دستکش و کمتر شستن دست‌ها هم به انتقال بیشتر ویروس منجر می‌شود.
در سوپر مارکت‌ها و مکان‌های عمومی چطور؟ آنجا هم دستکش نپوشیم؟
نه. سازمان بهداشت جهانی برقراری فاصله فيزيكي و ضدعفونی کردن دست‌ها را در سوپرمارکت‌ها توصیه کرده.
کارگرانی که با مواد غذایی سر و کار دارند شاید بخواهند دستکش دست کنند ولی باید آن را مرتب عوض کنند و دستانشان را هم در این میان بشویند. اگر به چیزی جز مواد غذایی دست بزنند (مثلا در را باز کنند) هم باید سریع دستکش را عوض کنند.
یکی از مشکلات، حس امنیت کاذبی است که پوشیدن دستکش به همراه دارد و ممکن است کارگران و افراد دیگر، چون دستکش دست کرده‌اند کمتر دستشان را بشویند.
هر بار در آوردن دستکش هم می‌تواند منجر به آلوده شدن دست‌ها شود.
حالا فرض کنید دستکشی که با خیال راحت به همه جا زده‌ایم را اتفاقی به صورتمان بزنیم. آن هم می‌تواند خطر ابتلا به ویروس کرونا را بیشتر کند.
از سوی دیگر کارکنان مراکز درمانی و بيمارستان ها برای محافظت از خود و بیمارانشان نیاز به این دستکش‌های یک‌بار مصرف دارند. استفاده نادرست از دستکش هاي لاتكس يا نيتريلي توسط بقیه علاوه بر این که منجر به انتقال بیشتر ویروس می‌شود، می‌تواند باعث کمبود وسائل حفاظت فردی در بیمارستان‌ها گردد.
چه زماني ايزولاسيون و قرنطينه بيمار مبتلا به كوويد١٩ مي تواند خاتمه يابد؟
گايدلاين ايزولاسيون مركز پيشگيري و كنترل بيماري هاي كشور آمريكا
دو استراتژي براي اين تصميم وجود دارد؛ استراتژي مبتني بر تست كه شامل: برطرف شدن تب، بهبود علائم تنفسي و داشتن دو نمونه سواپ منفي تست پي سي آر حداقل با فاصله ٢٤ ساعت از يكديگر
استراتژي ديگر مبتني بر علائم كه شامل: حداقل سه روز از شروع برطرف شدن تب بدون استفاده از داروهاي كاهش دهنده تب، برطرف شدن علائم تنفسي به علاوه گذشتن حداقل ١٠ روز از شروع علائم اوليه بيماري
پي نوشت: البته در دستورالعمل كشور خودمان كه مورد توافق اكثر متخصصين و به ويژه پزشكان متخصص عفوني كشور است در رويكرد علائم محور زمان ١٤ روز براي بيماران خفيف و سرپايي، زمان ٢١ روز براي بيماران بستري در بخش هاي عادي و زمان ٢٨ روز براي بيماران با شرايط بحراني و بستري در بخش هاي ويژه در اكثر وبينارهاي علمي و دستورالعمل ها ذكر شده است، كه به نظر مي رسد هم براي اين رويكرد و هم استفاده از تست هاي مولكولي و ايمنولوژيك نياز به يك رويكرد به روز شده و مبتني بر شواهد جديد و يك پروتكل واحد و ابلاغ شده به تمامي مراكز بهداشتي- درماني و همكاران محترم پزشك در سراسر كشور داريم تا تكليف زمان برگشت به كار و پايان قرنطينه بيماران با شرايط متفاوت باليني مشخص گردد.
تفسير نتايج آزمايش هاي تركيبي در بيماران مشكوك به كوويد١٩ چیست؟
نتايج آزمايش هاي تركيبي در بيماران مشكوك به كوويد١٩ شامل شیوه استاندارد آزمایش واکنش زنجیره‌ای پلیمراز رونوشت بردار معکوس (rRT-PCR) به صورت ریل تایم و روش تشخیص ایمونولوژیک ویروس کرونا به صورت الايزا بر اساس تصویر زیر می باشد.
لازم به ذكر است كه پس از مواجه با عوامل عفونی نظیر ویروس ها، سیستم ایمنی هومورال با تولید آنتی بادی های اختصاصی موجب از بین بردن عوامل عفونی شده و مانع پیشرفت آنها می گردد. در واقع با ورود ویروس به بدن عوامل و سلول های سیستم ایمنی ذاتی آن را شناسائی کرده و بلافاصله سیستم ایمنی اختصاصی را از حضور این میهمان ناخوانده مطلع می کنند. سلول های ایمنی ذاتی مثل ماکروفاژها عوامل ویروسی را برداشت نموده و پس از پردازش، آنها را به لنفوسیت های اختصاصی مستقر در غدد لنفاوی و طحال عرضه می کنند. ابتدا آنتی بادی از جنس IgM تولید می شود، سپس با پیشرفت پاسخ ایمنی و دریافت سیگنال های مناسب، لنفوسیت های B به سلول های پلاسمایی تبدیل می شوند و عمدتاً آنتی بادی از جنس IgG یا IgA را تولید خواهند نمود. بنابراین، شناسایی IgM در سرم فرد مشکوک می تواند یک دلیل ایمونولوژیک برای عفونت اخیر باشد. اما شناسایی IgG در سرم فردی که علایم بالینی ندارد اغلب دلالت بر عفونت پیشین دارد. بعلاوه در صورت درمان موفق بیمار، IgM عمدتاً شروع به افت می کند. لذا در مورد عفونت ویروس كوويد١٩ هم، چنین الگوریتمی را شاهد هستیم.
